Tanto desde detrás da cámara –tratou de captar imaxes
trascendentes de grandes momentos e pequenas realidades cotiás das súas múltiples
viaxes- como diante dela.
Recreábase coa súa imaxe tanto como lle gustaba escoitar a súa propia palabra,
afectos ambos imprescindibles en quen tivo que prescindir de outros moitos, porque Blanco
Amor sempre foi un "outsider", un intelectual incómodo para os sistemas
establecidos e como tal foi, en moitas ocasións, un home en soidade.
A colección fotográfica que hoxe presentamos baséase nas Exposicións
"Blanco Amor fotógrafo" e "O fillo da florista" organizadas ambas
polo Clube Alexandre Bóveda de Ourense en 1992 e 1997 con motivo de serlle
adicada a data das Letras Galegas na primeira das datas e de cumprise o centenario do seu
nacemento na segunda.
Daquela, as fotos que presentamos divídense en dous grandes grupos:
