|
![]() |
Renault Dauphine |
![]() |
Aantal cilinders: 4 |
Renault
Dauphine, Dauphine
Gordini & 1093
Technisch was de Dauphine op de 4CV gebaseerd, maar de carrosserie was geheel nieuw geconstrueerd. Het was een ruime vier persoons wagen met een grote kofferruimte boven de vooras. De Dauphine bleek bijzonder geschikt voor de racerij. De fabriek bouwde 2.500 exemplaren van de Dauphine 1093 voor dit doel en Amedée Gordini moet er beduidend meer voor zijn rekening genomen hebben. Die sportieve versies doen nu het dubbele of meer in prijs. Let bij originele exemplaren op roestvorming. |
![]() |
Zo arriveerde mijn Dauphine, een welbewust restauratie opject. |
En zo is zij geworden na een periode van
ruim 5 jaar werken in de vrije tijd. |
![]() |
Het is een Dauphine type R 1090
met een Ferlec
koppeling, uit 1960
De vorige eigenaar was al bezig geweest te restaureren, doch door
tijdgebrek gestopt.
En het autotje was "hard" nouja..... hier en daar zat
toch nog wel wat laswerk.....
Helaas had men geen primer gebruikt over het plaatwerk heen,
alleen grondlak, die kon er dus weer
af, de roest kwam er alweer doorheen.
Tja en daar staat ze dan, een gesloopte Dauphine, met dozen vol onderdelen, hier en daar een stikkertje met wat waar bij hoort. Gelukkig had ik bij de koop wel een onderdelen boek bedongen hier hoopte ik het mee te redden. Later op een beurs in Utrecht nog een Engelstalig werkplaats handboek op de kop getikt. Dat is toch wel een stukje beter te begrijpen dan Frans (voor mij dus).
Om te beginnen heb ik Dauphine weer bijna helemaal gesloopt, en ben ik, nadat ik twee verrijdbare beunen gemaakt had, waarmee de auto zo'n 60 cm van de vloer kwam, begonnen met het restaureren van de Carrosserie als eerste werd de bodem onderhanden genomen.
![]() |
![]() |
De kofferbak deksel, reeds gedeeltelijk ontroest. | Van twee slechte spatborden werd een goede gemaakt. |
Hierna is de binnenkant aan de beurt, eerst een laag zinkverf, dan lak.
De binnenkant van de portieren werden door mij
zelf gespoten, hierna begon ik met het strak maken van de buitenzijde, het is
maar goed dat ik niet echt wist waar ik aan begon, dan had ik me wel vier keer
achter de oren gekrabd of ik het wel zou doen. En toch achteraf heb ik nog
steeds geen spijt dat ik het heb gedaan het resultaat is, na twee keer spuiten
dan ook prachtig. Het was niet de bedoeling om hem twee keer te spuiten, maar na
de eertse keer zat er wat stof in de lak (alle waar is naar zijn geld) en (mijn
grootste ergenis) het dak was niet strak!
Het dak dus strak gemaakt, de hele auto weer geschuurd en dan .....weer naar de
spuiter.
Daniel en Alexander wilden graag even weten hoe het rijdt in een Renault Dauphine, helaas voor hen het transport ging per ambulance.
Na het spuiten kon ik eindelijk beginnen met het opbouwen van Dauphine, dit was dan ook een pracht moment. Hoewel ik tijdens het opbouwen best wel eens gemopperd heb, vooral bij het installeren van de elektrische bedrading. Ga er maar aanstaan een bos touw en een paar schema's die niet helemaal klopten...maar eind goed al goed het is gelukt. De stof voor de stoelen was vergaan, eerst heb ik nog getracht de originele stof weer te bemachtigen en dat kon wel lukken in Frankrijk bij Enpi, maar die stof die was zo duur......Een ander zou zeggen" Maar dan heb je wel de originele stof" Tja da's waar, echter Dauphine was toch niet meer geheel origineel. Zo bleek tijdens de restauratie dat zij ooit eens een ongelukje heeft gehad waarbij de front is vervangen door een front van een '61 er. Ik kon dus kiezen, de twee sparingen voor richtingaanwijzers er uit zagen en de plaat strak maken of laten zitten en twee richting aanwijzer lichtjes plaatsen. Niet origineel, wel zo veilig. Maar even terug naar de stof, op een goed moment een mooie donkerblauwe meubelstof gekocht en het meubilair daarmee bekleedt. Hierna was het hemeltje aan de beurt, weer op zoek naar stof, liefst origineel, nou mooi niet te vinden. Hier dus maar een "algemeen" hemeltje in gemaakt, staat evengoed best wel mooi. In augustus 2000 was het eindelijk zover, Dauphine kon voor de APK, ik had er immers een kenteken bij. Gelukkig geen probleem gevonden en met een compliment van de keurmeester kon zij haar tweede leven beginnen.
![]() |
This The Renault Ring site is owned by Gerard Esselink [Next| Skip| Next 5| Prev| Random] Want to join the ring? Click here To get info. |
Andere Dauphine site's
http://www.geocities.com/MotorCity/1845/
http://www.bootscooters.com/Renault.html
http://www.la-renault-dauphine.com/
Bezoek ook eens de
Laatste
update
24-02-04 21:30:00
©Gerard Esselink