DOĞA KADAR BİLE OLAMIYORUZ

Bir başımızı kaldırıp baktığımız o harikalar diyarı doğa, bize çok şeyler anlatır.Ne anlatır bilir misiniz,gelin görün.

Bir pikniğe gittiğimizde bir ağacın altına kurulup, oturuz. Başımızı kaldırıp ağaçların kendi aralarında, her zaman iyi geçinmenin, simgesi gibi, birbirine başlarını sallayıp selam verdiklerini anımsarsınız.

Yıllarca bir arada kin ve nefret olmadan yaşayıp giderler. Sakin kafayla dinlediğimizde, sanki kulaklarınıza bir uğultu gelir, büyük ağaçların tepelerinden. İşte o uğultunun ne anlama geldiğini anladıysanız,gerçeği bulmuşsunuzdur. Biraz daha etrafımıza genişçe bakmaya çalışalım, bizim ağaşçıklar kimlere misafir olarak kabul etmiyor ki.

O cıvıl kuş sesleri kulaklarınızda çınlar. Bir dalında yer vermiştir, kuşlarda kendilerine verilen bu yeri karşılıksız bırakmayıp, kendi aralarında düzenli çalışıp kurumuş dal parçalarından kendilerine yuva yaparlar. Ve sonra bir barış içinde dostluklarını koruyup geçinip giderler.

Hatta kendilerine zarar verecek düşmanlardan bile birbirini korurlar. Nasıl mı ağaç kurtlarını bizim kuşçuklar kendilerine yemek yaparlar. Ağaçta bunu karşılıksız bırakmayıp dal ve yapraklarıyla kuşun yavrularını korumaya çalışırlar.

İşte o an insan derin bir düşünceye girer. O barış içinde yaşayıp, dostluklarına iç bir leke getirmeden yaşamaları insanı kendi alemine götürüyor.

Gerçeklerde Barış Manço abimiz bize bunu anlatmaya çalışmadı mı. 7'den 77'sine yurt içinde ve yurt dışında.

Gerçekten bir bütün Türkiye, birbirine bağlı, birbirini seven millet istiyorsak düşmanınla bile kardeş yaşamayı bilmen gerek.

Tarihte bile düşmanlarımız bizi içten fitne sokarak yıkmaya çalışmıştır.

Ama bir sözün var, sakın üzülmeyin Barışçıl ve bütün Türkiye için iyi bir nesil geliyor.İşte o nesil bizler olmaya çalışmalıyız.

HALİL TINAZ

21 ŞUBAT 2000/PAZARTESİ /03:51

Ana Sayfa

GENEL

Öğrencilerle

Tanışalım

Hediyeniz

Komposizyon

Şiirler

Barış Abi

Gazeteler

Televizyonlar

İZMİR