PH 18.

Het is al weer zo'n 15 jaar geleden dat we voor het laatst kampioen waren. De laatste jaren zaten we er steeds dicht bij en de honger naar een kampioenschap werd steeds groter. Het zou mooi zijn als we nog eens konden proeven hoe dat voelt. Al vrij vroeg in het seizoen bleek dat we goede kansen maakten. Onze tegenstanders maakten elkaar af en wij bleven, op een enkele vergissing na, de punten binnenhalen. Op een goed moment stonden we zelfs 10 punten voor op de nummer twee. Op 16 mei 1999 was het dan zover. Als we in Vroomshoop van Sportlust wonnen was was het kampioenschap een feit. Het was stralend weer en de grasmat lag er prachtig bij. Vrouwen en kinderen waren aanwezig, de bloemen lagen al klaar en een zaaltje was reeds besproken. Onder die omstandigheden konden we ons natuurlijk niet veroorloven te verliezen of gelijk te spelen. De eerste helft hielden we elkaar in evenwicht. Vooral de eerste twintig minuten had Sportlust de beste kansen. Precies op het goede moment (laatste minuut voor rust) kwamen we op voorsprong door een kopbal van Rene Slaghekke. Een polletje gras zorgde er voor dat de stuitende bal onder de uitgestoken handen van de overigens zeer goede keeper door schoot (Rene zelf noemt het een kopbal met geraffineerd effect). Al vrij snel in de tweede helft zorgde Marc Tyburski met een geweldig schot van zo'n 20 meter voor 2 - 0. Zo zie je ze niet vaak!! We namen daarna ongemerkt iets gas terug, hetgeen even later resulteerde in een tegentreffer. Toen werd het nog even spannend totdat Marc binnen het strafschopgebied onderuit werd gehaald. De onvermijdelijke strafschop werd door Jos Rekers verzilverd. Daarna werd de wedstrijd geroutineerd uitgespeeld. Je kunt alles van ons zeggen, maar routine hebben we. Na het laatste fluitsignaal kwamen de emoties los (voor zover dat nog mogelijk is bij oudere jongeren zoals wij). Jullie kennen die taferelen wel van de televisie. Na de bloemen en felicitaties van vrouw en kinderen snel onder de douche. In de kleedkamer werd het eerste kratje bier er snel doorgedraaid. Een enkeling zou later op die dag hardhandig geconfronteerd worden met de gevolgen van dat eerste hoog gepromileerde kratje Hertog Jan. We zijn zo snel mogelijk teruggereden naar Almelo om daar de felicitaties van iedereen en de honderd gulden premie van het bestuur in ontvangst te nemen. Tot een uur of twee hebben we in het clubgebouw, in het bijzijn van vrouw en kinderen gevierd. Daarna togen we naar het biljartcentrum BCA, waar Erik Vijverberg een zaaltje had geregeld. Tot een uur of negen hebben we daar uitermate plezierig doorgevierd. Een enkeling viel af. Bijzonder verheugend was het feit dat Hans Gierveld en Gerard Engbersen van hun wintersport in Kaprun voortijdig terugkwamen om met ons vanaf zo'n 18.00 uur te feesten. Ze hadden het e.e.a. in te halen. Het feest werd uiteindelijk tegen middernacht op waardige wijze afgesloten bij Shamrock. Het was een kampioenschap om nooit te vergeten.

Zeist, 19 juni 1999.

Beste aanvoerder van PH 18,

Gerard Grothues, van harte gefeliciteerd met het behaalde kampioenschap. De manier waarop jullie kampioen zijn geworden is werkelijk groots. Kampioen worden met je team is iets bijzonders dat gevierd moet worden. En hoewel je dat binnen de club ongetwijfeld al gedaan hebt, doe ik er graag een schepje bovenop. Ik nodig je samen met je team, begeleiders of partner uit voor een speciaal evenement op 8 augustus 1999 in de Amsterdam ArenA: "Kampioenen ontmoeten Kampioenen", een compleet programma dat de KNVB organiseert voor de winnaars van de Amstel Cup, de KPN Telecompetitie en alle andere kampioenen van Nederland. Een spektakel dat geldt als de opening van het nieuwe seizoen.

Belangrijk onderdeel van het programma is de wedstrijd om de schaal die mijn naam draagt, tussen de winnaar van de Arnstel Cup en de kampioen van de KPN Telecompetitie. De strijd om de Johan Cruijff Schaal IV begint om 18.00 uur, maar voordat het eerste fluitsignaal klinkt is er de "Kampioenenparade". Samen met de aanvoerders van de andere kampioensteams maakt je aanvoerder voor de aftrap een glorieuze entree in een ongetwijfeld volle ArenA. En, zeg nou zelf, zo'n welkom heb je als speler niet iedere dag.

Maar daar blijft het niet bij, want allereerst hoop ik alle aanvoerders te zien op de "Captains Party".Dus jou ook, Gerard. Onder het genot van een goed glas champagne kunnen we daar kampioenservaringen uitwisselen en kan ik je samen met Bondsvoorzitter Jeu Sprengers persoonlijk feliciteren.

Vorig jaar was "Kampioenen ontmoeten Kampioenen" zeer geslaagd en ik weet zeker dat het ook dit jaar weer een echt spektakel wordt. Als je er op de 8e augustus samen met je team bij wilt zijn, vraag dan snel kaarten aan met het inschrijfformuher. Ik zorg er dan voor dat je die (met een stevige korting uiteraard) zo snel mogelijk krijgt toegestuurd.

Beste Gerard, ik kan haast niet afwachten met jou een diepgaand gesprek te heben over de geheimen van het voetbalspel. Wellicht kunen we iets van elkaar leren. Ik hoop dat je komt.

Oh, ja. Ik vergat bijna te vertellen dat ik jullie internetsite heb bekeken. In een woord geweldig kerel. Een voorbeeld voor alle sportteams van Nederland. Alleen jammer dat die Feijenoordfiguren van die irritante opmerkingen maken in je gastenboek. Ik hoop niet dat er in jouw elftal van dat soort mensen rond loopt.
Als ik eens in de buurt ben zal ik langs komen. Dan kun je me leren hoe je zo'n pagina moet maken. Ik kan dan op het internet reclame maken voor mijn schoenen e.d.. Ik drink overigens Heineken. Tot ziens.

Met vriendelijke groet,

Datum	16 mei 1999
Wedstrijd	Sportlust 5 - PH 18
Uitslag	1 - 3
Doelpunten.	Rene Slaghekke 1, Marc Tyburski 1 en Jos Rekers 1.
<<<<<< klick hier	VERSLAG: Bij winst waren we kampioen. Het was stralend weer en de grasmat lag er prachtig bij. De eerste helft hielden we elkaar in evenwicht. Vooral de eerste twintig minuten had Sportlust de beste kansen. Precies op het goede moment (laatste minuut voor rust) kwamen we op voorsprong door een kopbal van Rene Slaghekke. Een polletje gras zorgde er voor dat de stuitende bal onder de uitgestoken handen van de keeper door schoot (Rene zelf noemt het een kopbal met geraffineerd effect). Al vrij snel in de tweede helft zorgde Marc Tyburski met een geweldig schot van zo'n 20 meter voor 2 - 0. Zo zie je ze niet vaak!! We namen daarna ongemerkt iets gas terug, hetgeen even later resulteerde in een tegentreffer. Toen werd het nog even spannend totdat Marc Tyburski binnen het strafschopgebied onderuit werd gehaald. De onvermijdelijke strafschop werd door Jos Rekers verzilverd. Compliment voor de scheidsrechter. In Enter was de bal zo goed als zeker niet op de 11 meterstip terecht gekomen.


Kurt viert op zijn eigen manier	Theo in de bloemen	Hebbes	Ooit iemand zo zien stralen?	Wim kijkt zeer tevreden


Diploma van KNVB. Bijzonder attent van die jongens.	Zie brief van Johan Cruijff hieronder. Die Gajt Grothues kent ook iedereen!!