Το πιο απαραίτητο θρεπτικό συστατικό εξακολουθεί να παραμένει το νερό. "Ζωτικότερον γης, ύδωρ" είπε ο Αριστοτέλης.
Ποσιθεραπεία είναι η εισαγωγή υγρών στο πεπτικό σύστημα με πόση, για θεραπευτικούς σκοπούς. Η επίδραση των ιαματικών νερών οφείλεται στα μεταλλικά στοιχεία, (υπό μορφή ιόντων), στα κολλοειδή και στα άλατα, τα οποία με την κυκλοφορία φθάνουν στα διάφορα όργανα του οργανισμού όπου ασκούν φαρμακοδυναμική και βιολογική επίδραση.
Το νερό, όπως αναφέρθηκε, αποτελεί μία από τις κύριες πηγές τροφοδοσίας του ανθρώπινου οργανισμού σε ανόργανα άλατα, τα οποία είναι απαραίτητα για την καλή λειτουργία του, ενώ η έλλειψή τους δημιουργεί πολλές επιπλοκές. Ο πίνακας δείχνει το ποσοστό πρόσληψης μεταλλικών στοιχείων από το πόσιμο νερό, καθώς επίσης και τη συνολική ημερήσια απαίτηση του οργανισμού μας στα στοιχεία αυτά.
Πίνακας
|
|
Υπολογιζόμενη ημερήσια |
Ημερήσια συνεισφορά πρόσληψης MN*, mg |
Ημερήσια συνεισφορά νερού ύδρευσης, mg |
|||
|
Στοιχείο |
πρόσληψη, mg |
μέσος όρος |
μέγιστο |
μέσος όρος |
μέγιστο |
|
|
Na |
Νάτριο |
4500 |
930 |
3600 |
70 |
250 |
|
CI |
Χλώριο |
5000 |
200 |
780 |
100 |
490 |
|
Ca |
Ασβέστιο |
1000 |
290 |
920 |
170 |
280 |
|
Mg |
Μαγνήσιο |
250 |
100 |
250 |
24 |
45 |
|
K |
Κάλιο |
3000 |
45 |
180 |
10 |
36 |
|
SiO2 |
Διοξ. Πυρ. |
2000 |
45 |
120 |
26 |
100 |
|
Al |
Αργίλιο |
2,3 |
0,06 |
|
0,14 |
|
|
Sb |
Αντιμόνιο |
0,034 |
|
|
0,048 |
|
|
As |
Αρσενικό |
0,1 |
0,04 |
0,38 |
0,002 |
0,003 |
|
Ba |
Βάριο |
1,0 |
0,33 |
0,66 |
0,08 |
|
|
Be |
Βηρύλλιο |
<0,015 |
0,004 |
0,05 |
0,0004 |
0,0006 |
|
Bi |
Βισμούθιο |
<0,005 |
|
|
0,01 |
|
|
B |
Βόριο |
1,0 |
1,5 |
4,0 |
0,24 |
|
|
Cd |
Κάδμιο |
0,07 |
0,0006 |
2x10-3 |
0,002 |
0,008 |
|
Cr |
Χρώμιο |
0,2 |
0,012 |
0,06 |
0,004 |
0,01 |
|
Co |
Κοβάλτιο |
0,4 |
0,0004 |
2x10-3 |
0,007 |
0,022 |
|
Cu |
Χαλκός |
2,5 |
0,017 |
0,06 |
0,1 |
0,7 |
|
Fe |
Σίδηρος |
23 |
0,8 |
9,0 |
0,26 |
3,0 |
|
Pb |
Μόλυβδος |
0,3 |
0,02 |
0,04 |
0,03 |
0,09 |
|
Li |
Λίθιο |
0,1 |
1,4 |
7,5 |
0,016 |
0,02 |
|
Mn |
Μαγγάνιο |
3,0 |
0,2 |
2,2 |
0,048 |
0,12 |
|
Hg |
Υδράργυρος |
0,02 |
0,0003 |
6x10-4 |
0,0004 |
0,0016 |
|
Mo |
Μολυβδένιο |
0,2 |
|
|
0,0002 |
0,0004 |
|
Ni |
Νικέλιο |
<0,3 |
0,07 |
0,22 |
0,012 |
0,026 |
|
Rb |
Ρουβίδιο |
5,0 |
|
|
0,002 |
|
|
Se |
Σελήνιο |
0,2 |
|
|
0,0012 |
0,005 |
|
Ag |
Άργυρος |
0,03 |
|
|
0,0004 |
|
|
Sr |
Στρόντιο |
1,0 |
1,2 |
2,0 |
0,2 |
|
|
T |
Τιτάνιο |
0,8 |
0,001 |
|
0,002 |
|
|
U |
Ουράνιο |
0,001 |
|
|
0,0003 |
|
|
V |
Βανάδιο |
2,0 |
|
|
0,007 |
0,012 |
|
Zn |
Ψευδάργυρος |
10 |
0,044 |
0,12 |
0,22 |
1,4 |
* MN: Μεταλλικά Νερά
Άλλοτε το μεταλλικό νερό δρα δι ενός εκ των συστατικών του (π.χ. ραδόνιον εις τα ραδιενεργά ύδατα - διττανθρακικό νάτριο εις τα αλκαλικά) και άλλοτε δια του συνόλου των συστατικών που βρίσκονται σ' αυτό. Τις περισσότερες φορές η θεραπευτική δράση των μεταλλικών νερών εκδηλώνεται μετά από μακρυχρόνια χορήγηση. Εξαιρούνται τα θειονατριούχα και θειομαγνησιούχα μεταλλικά νερά τα οποία μόλις χορηγηθούν έχουν άμεσα θεραπευτικά αποτελέσματα - δρούν ως καθαρτικά. Είναι αυτονόητο ότι η κακή λειτουργία της καρδιάς ή των νεφρών αποτελεί βασική αντένδειξη για κάθε είδος ποσιθεραπείας.
Με την πόσιν Ιαματικών νερών έχουμε
α) Αύξηση της διούρησης
β) Βελτίωση της πεπτικής λειτουργίας
γ) Ρύθμιση της λειτουργίας της χοληδόχου κύστεως
δ) Βελτίωση της εντερικής λειτουργίας.
Διούρηση και την Πεπτική λειτουργία.
Το Ιαματικό νερό είναι υπότονον (εν σχέση
με τον όρο του αίματος) και γι' αυτό το λόγο γρήγορα απορροφάται και απεκκρίνεται
από τους νεφρούς.
Με την γρήγορη διέλευση του νερού από τις χολιφόρους
και ουροφόρους οδούς συμπαρασύρονται και αποβάλλονται άλατα και μικροί λίθοι.
Το ανθρακικό οξύ που περιέχεται σε πολλά ιαματικά νερά προκαλεί διέγερση της λειτουργίας του στομάχου και αύξηση της εκκριτικής λειτουργίας. Αυτό το ίδιο το ανθρακικό οξύ προκαλεί αύξηση των περισταλτικών κινήσεων του εντέρου και αύξηση της συσταλτικότητας της χοληδόχου κύστεως. Τα θερμικά ερεθίσματα στην ποσιθεραπεία έχουν περιορισμένο ενδιαφέρον και αυτό διότι τα διάφορα θερμικά ερεθίσματα έχουν τοπογραφικώς περιορισμένη έκταση που αρχίζει από την στοματική κοιλότητα και τελειώνει στο στομάχι. Πέραν του πυλωρού το περιεχόμενο του δωδεκαδακτύλου φέρει την ίδια θερμοκρασία με την θερμοκρασία του σώματος. Κατά συνέπεια, δεν έχουμε καμία θερμική δράση. Τούτο συμβαίνει γιατί το έντονα ψυχρό ή θερμό νερό αυξάνει την περισταλτικότητα του στομάχου.
Σ' αυτή τη φάση λοιπόν θα έπρεπε να έχουμε μία γρήγορη κένωση του στομάχου αντίθετα όμως έχουμε μια επιβράδυνση και αυτό συμβαίνει γιατί και τα δύο αυτά ερεθίσματα το έντονα ψυχρό ή το έντονα θερμό προκαλούν σύσπαση του πυλωρού.
Γι' αυτόν τον λόγο άτομα με παθήσεις του στομάχου ή του πυλωρικού στομίου πρέπει ν' αποφεύγουν να πίνουν υγρά πολύ θερμά ή έντονα ψυχρά.
Τα χημικά ερεθίσματα κατά την ποσιθεραπεία εμφανίζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Με την λήψη ορισμένων μεταλλικών νερών έχουμε άλλες φορές μεν γενικά εμπλουτισμό του οργανισμού σε μεταλλικές ουσίες άλλες φορές δε εμπλουτισμό σε μια ορισμένη ουσία ή σε ένα ορισμένο όργανο. Μια μεταλλική ουσία μπορεί να εκτοπίσει από συγκεκριμένο χώρο του οργανισμού μία άλλη καθώς επίσης να γίνει η αιτία για την απέκκριση μιας άλλης.
Π.χ. Εισαγωγή βρωμίου: έχουμε αποβολή χλωρίου
Εισαγωγή νατρίου: έχουμε αποβολή καλίου
Εισαγωγή ασβεστίου: εκδίωξη του μαγνησίου
Ακόμα είναι δυνατόν μεταλλική ουσία να αναστείλει την μεταβολή άλλων ουσιών. Αποδείχθηκε ότι τα χλωριούχα, το διττανθρακικό νάτριο και κάλιο επιφέρουν κατακράτηση ασβεστίου. Πολλές έρευνες έχουν γίνει και έχουν αποδείξει ότι με την λήψη μεταλλικών νερών από διάφορες πηγές έχουμε μεταβολές στην περιεκτικότητα του ορού του αίματος. (Clark)
Να μου επιτρέψετε να αναφερθώ τώρα, περιληπτικά, σε δύο μελέτες που έγιναν στην Ιταλία και έχουν δημοσιευθεί στο Ιατρικό περιοδικό "Clinica Terapeutica" 149 (2) 127 - 130 1998.
Σ' αυτές τις μελέτες επικυρώνεται η χρησιμότητα της πόσης μεταλλικού νερού.
1η Μελέτη: "Κλινικοεπιδημιολογική μελέτη της αποτελεσματικότητας ιαματικής θεραπείας στις γαστροεντερολογικές ασθένειες".
Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να υπολογισθούν:
α) Τα θεραπευτικά αποτελέσματα της πόσης μεταλλικού νερού.
β) Να υπολογισθεί πόσο επηρεάζεται η κατανάλωση γαστροεντερικών φαρμάκων με την λήψη μεταλλικού νερού.
γ) να υπολογισθούν οι εργάσιμες μέρες που χάνονται από ασθενείς με δυσπεπτικό σύνδρομο ή χρόνια δυσκοιλιότητα.
Εξετάσθηκαν λοιπόν 965 με ασθενείς που είχαν θεραπεία με μεταλλικό νερό στο Montecatini.
Αποτελέσματα:
α) Η θεραπεία με μεταλλικό νερό καθόρισε μια εκπληκτικά σύντομη βελτίωση στα κλινικά συμπτώματα.
β) Η θεραπεία με μεταλλικό νερό μείωσε την λήψη γαστροεντερικών φαρμάκων ανά έτος.
γ) Με την θεραπεία με μεταλλικό νερό μειώθηκε ο αριθμός των χαμένων εργάσιμων ημερών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αυτή η επιδημιολογική μελέτη επικυρώνει την χρησιμότητα της πόσης μεταλλικού νερού στην θεραπεία ορισμένων γαστροεντερικών συνδρόμων είτε βραχυπρόθεσμα είτε μεσοπρόθεσμα όμως.
2η Μελέτη "Χολοεκριττικό και χολοαγωγικό αποτέλεσμα νερού με θειϊκό άλας από τις πηγές Tabiano στη χολόσταση - στις ασθένειες του ήπατος που έχουν σχέση με το αλκοόλ" (Clinica Terapeutica 148 (1 - 2) 15 - 22 1997)
Γίνεται λοιπόν αναφορά στη χολαγωγική δραστηριότητα και στην χολοεκριττική ιδιότητα του νερού Pergoli, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν συμπληρωματική θεραπεία στην ίαση χολικής στάσης στον αλκοολισμό.
Πήραν λοιπόν 20 άνδρες αλκοολικούς (40 - 60 ετών) με αποχή δύο εβδομάδων από ποτό και με θετικές εργαστηριακές ενδείξεις χολικής στάσης (δηλ. αυξημένα επίπεδα συνολικής και ελεύθερης χολερυθρίνης και αυξημένα επίπεδα του ηπατικού αλκαλικού φωσφορικού άλατος).
Αυτούς λοιπόν τους 20 άνδρες τους χώρισαν σε 2 ομάδες. Στους 10 πρώτους που αποτελούσαν ας πούμε την ομάδα Α1 έδιναν νερό - νεράκι 500ml την ημέρα και για 3 εβδομάδες. Στους υπόλοιπους 10 ας πούμε στην ομάδα Α2 έδιναν νερό με θεϊικό ασβεστούχο άλας από την πηγή "Pergolil" Tabiano στην Parma.
Είχαμε λοιπόν για την ομάδα Α2 δηλ. (για τους αλκοολικούς που έπιναν νερό "Pergoli") συστολή της χοληδόχου κύστεως και μείωση στο μετρημένο εμβαδόν της (μετρήσεις που έγιναν ηχογραφικά). Αυτό δεν συνέβη για την ομάδα Α1.
Επιπλέον μετά από 3 εβδομάδες θεραπείας με νερό Pergoli έχουμε μείωση σε κανονικά επίπεδα των συνολικών επίπεδων χολερυθρίνης στην ομάδα Α2 ενώ έμειναν αμετάβλητα στην Α1.
Η ποσιθεραπεία δρα σε τοπικό και σε γενικό επίπεδο.
Ενδεικνυόμενα είδη νερών
Επίσης περιέχουν διαλυμένα, σε άλλοτε άλλη ποσότητα αέρια, όπως οξυγόνο, άζωτο ή διοξείδιο του άνθρακα. Το pH είναι συνήθως ελαφρώς όξυνα, είναι επί το πλείστον κρύα και ορισμένα από αυτά είναι ραδιενεργά.
Η θεραπευτική τους δράση παραδοσιακά αποδίδεται στην υποτονικότητά τους.
Επίσης στα ολιγομεταλλικά νερά αποδίδεται δράση διουρητική δια μέσου αυξήσεως της νεφρικής αιματώσεως.
Το "ΞΥΝΟ ΝΕΡΟ" που προέρχεται από τη Φλώρινα και η "ΣΑΡΙΖΑ" που προέρχεται από την Άνδρο είναι επιτραπέζια νερά κατάλληλα για ποσιθεραπεία.
"ΞΥΝΟ ΝΕΡΟ"
Ανήκει στην κατηγορία των ψυχρών (αλκαλικών γαιών) υδροανθρακικών οξυπηγών. Το pH των πηγών του "ΞΥΝΟΥ ΝΕΡΟΥ" είναι 6,6 και γι' αυτό έχει ευχάριστη χαρακτηριστική υπόξυνη γεύση. Επειδή δε περιέχει μαγνήσιο και ασβέστιο ενδείκνυται στην γεροντολογία, μια και στο γήρας υπάρχουν οστεοπορωτικές αλλοιώσεις των οστών.
"Ενδείξεις του "ΞΥΝΟΥ ΝΕΡΟΥ"
α) Δυσπεπτικές καταστάσεις
β) Ουρική αθρίτις
γ) Ψαμμίασις - λιθίασης
δ) Χρόνιες φλεγμονές των κατωτέρων ουροφόρων οδών.
ε) Δυσκοιλιότητα
ζ) Ελαφρά ηπατοπάθεια
"Αντενδείξεις του "ΞΥΝΟΥ ΝΕΡΟΥ"
α) Βαρειά και χρόνια ηπατοπάθεια
β) Υπετροφία προστάτου
γ) Έλκη στομάχου και πυλωρού
"ΣΑΡΙΖΑ"
Το νερό της "ΣΑΡΙΖΑ Σ" έχει μεγάλη διαλυτική ικανότητα στα άλατα - είναι διουρητικό και έχει περίπου την ίδια χημική σύσταση και τις ίδιες ιδιότητες με το νερό "EVIAN"
"Ενδείξεις του νερού "ΣΑΡΙΖΑ"
α) Λιθιάσεις - ψαμμιάσεις - κρυσταλλουρία
β) Γαστρεντερικές διαταραχές - παθήσεις του στομάχου του εντέρου και της χοληδόχου κύστεως
γ) Εκζεματοειδείς δερματίτιδες
"Αντενδείξεις του νερού "ΣΑΡΙΖΑ "
α) Βαρειά και χρόνια ηπατοπάθεια