Στην Κύπρο έχουν την συνήθεια στο
οικογενειακό τραπέζι, στα σπίτια των
αγνοουμένων, να κρατούν την θέση εκείνου που
χάθηκε. Εκείνου που χάθηκε και θα ξανάρθει. Οι
ποιητές έλεγαν "χάθηκε εδώ για να σωθεί
μακριά". Αλλά μακριά ήταν ζωντανός. Και στην
Κύπρο υπάρχει μόνο η ελπίδα, αυτή η κρούστα που
προστατεύει την φλόγα. Υπάρχει κι η άδεια καρέκλα
του στο τραπέζι και βάζουν κάθε μέρα φαγητό στο
πιάτο του. Αν, δηλαδή, ολόγυρα είναι μαζεμένη η
οικογένεια, και τρώνε όλοι μαζί, είναι εκεί η θέση
του αγνοουμένου, ανάμεσά τους. Υπάρχει στο
στρωμένο τραπέζι με το αχνιστό φαϊ η καρέκλα του
και το πιάτο του - υπάρχει κι αυτός εκεί σαν να
τρώει πλάϊ τους...
Χίλιες εξακόσιες δεκαεννιά οικογένειες
ακολουθούν πιστά αυτήν την τελετουργία.
Έχουν περάσει είκοσι τρία χρόνια από τότε που
έρχισε η κυπριακή τραγωδία. Οι περισσότεροι από
τους χίλιους εξακόσιους δεκαεννιά δεν υπάρχουν
πια. Ωστόσο, τα δεκατρία "περιστέρια" ζουν.
Και γυρεύουν να πετάξουν στην ελευθερία, να
γυρίσουν στην ζωή........
Από το βιβλίο του Πέτρου Κασιμάτη
"Δεκατρία Περιστέρια" Οι τελευταίοι
Επιζώντες της Κύπρου. Οι μυστικές αποστολές
σωτηρίας τους.
Εκδόσεις "ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ" -
Α.Α.ΛΙΒΑΝΗ
Έγγραφα 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19
This page hosted by Geo Cities. Get your own Free Home Page